کد مطلب:44076 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:59

گنجینه پرسمان » خانواده و زندگي

با توجه به اين كه ازدواج خواهر و برادر حرام است، چرا دو قلوهاي حضرت آدم با هم ازدواج كردند؟

دربارة ازدواج فرزندان حضرت آدم با يكديگر اختلاف نظر است. درست مشخص نيست چگونه توليد مثل كردند. آيا خواهر و برادر با هم ازدواج كردند؟ آيا از جن يا فرشته، جنس مخالف آمد و فرزندان آدم با آنان ازدواج كردند؟ آيا از نسل هاي قبلي، انساني باقي مانده بود تا با او ازدواج كنند؟ اين ها همه احتمالاتي است كه به ذهن مي رسد.



از اين احتمالات ازدواج خواهر و برادر قوي تر به نظر مي رسد. ازدواج خواهر و برادر در آن زمان حرام نبوده است، چون در آن زمان هنوز دين و احكام ديني مانند احكام ديني زمان ما تشكل نگرفته بود، مثلاً ده كبوتر، وقتي كه از تخم بيرون مي آيند، يكي نر و يكي ماده است، بعد با هم ازدواج و توليد مثل مي كنند. در آن زمان كه چند نفر بيشتر نبودند و هنوز اجتماعي درست نشده بود، هنوز ديني و احكامي به اين صورت نبوده است. گرچه خداپرستي و ارتباط با خدا در فطرت آدم و حوّا بود. قرآن مي فرمايد: كان النّاس أمّه واحدة فبعث الله التبيين مبشرين و منذرين و انزل معهم الكتاب بالحق ليحكم بين النّاس فيما اختلفوا فيه.[4]



ظاهر اين آيه آن است كه بعثت انبيا و فرستادن كتاب هاي آسماني بعد از اين بود كه انسان ها به خاطر اجتماعي بودن به حدي رسيدند كه بينشان اختلاف ايجاد شد. در نتيجه انبيا و كتاب هاي آسمان آمدند تا اختلافات آنان را كم كند و راه صحيح را به آنان نشان دهند.[5]



بنابراين در ابتداي خلقت آدم و حوا و فرزندانشان هنوز احكامي كه داريم، نبوده، بلكه يك اجتماع بسيار كوچك و ساده و اوليه بوده است، گرچه آنان به مقتضاي فطرتشان خداپرست بوده اند. آيه مي فرمايد: يا ايّهاالنّاس اتقوا ربكم الّذي خلقكم من نفس واحدة...؛[6] اي مردم، بترسيد از خدايي كه شما را از يك نفر آفريد و از جنس او زوجه اش را آفريد و از آن دو مردان و زنان فراواني به وجود آورد.



از اين آيه استفاده مي شود كه همة انسان ها از آدم و حوّا آفريده شده اند و موجود ديگري از جاي ديگر نيآمده است.[7]

دربارة ازدواج فرزندان آدم روايات متعارضي وجود دارد: يك دسته بر ازدواج خواهر و برادر تأكيد كرده و دستة ديگر آن را انكار كرده ولي ظاهر آيه با دستة اوّل موافق است از اين رو بايد آن ها را ترجيح بدهيم.[8]



[4] بقره (2) آية 213.



[5] الميزان، ج 2، ص 111، با تلخيص.



[6] نساء (14) آية 1.



[7] تفسير نمونه، ج 3، ص 246.



[8] همان، ص 247.